مبلطلغتنامه دهخدامبلط. [ م ُ ب َل ْ ل ِ ] (ع ص ) مانده شده در رفتار. (آنندراج ). || آنکه انگشت سبابه بر گوش کسی زند و درد رساند. (آنندراج ). || سنگفرش گستراننده . (ناظم الاطباء).
