متائملغتنامه دهخدامتائم . [ م ُ ءِ ] (ع ص ) اسبی که روشی آرد بعد روشی . (آنندراج ). اسبی که پس از دویدگی اول دوباره دود. (ناظم الاطباء): تام الفرس ، روشی آورد بعد روشی . فرس متائم نعت است از آن . (منتهی الارب ).
