متباریلغتنامه دهخدامتباری . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) معارضه کننده با هم یکدیگر را. (آنندراج ). با هم خصومت کننده و با هم مقابلی کننده . || حریف جاه و منصب . (ناظم الاطباء). و رجوع به تباری شود.
