متثبنلغتنامه دهخدامتثبن . [ م ُ ت َ ث َب ْ ب ِ ] (ع ص ) آن که دامن بر چیزی درپیچد و بردارنده چیزی را در دامن . (آنندراج ). کسی که چیزی را در دامن و یا در فوته کرده و با هر دو دست گرفته ببرد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تثبن شود.
