متحاصلغتنامه دهخدامتحاص . [ م ُ ت َ حاص ص ] (ع ص ) قسمت کننده مال را میان خودها. (آنندراج ). بهره بهره کننده در میان خود. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحاص شود.
