متحدث
لغت‌نامه دهخدا
متحدث . [ م ُ ت َ ح َدْ دِ ] (ع ص ) سخن گوینده . (آنندراج ). بیان کننده . (ناظم الاطباء) :
شهری متحدثان حسنت
الا متحیران خاموش .
و رجوع به تحدث شود. || مورخ و راوی اخبار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || هر چیزی که از نو پدید آید. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تحدث و ماده ٔ بعد شود.
شهری متحدثان حسنت
الا متحیران خاموش .
سعدی .
و رجوع به تحدث شود. || مورخ و راوی اخبار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). || هر چیزی که از نو پدید آید. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تحدث و ماده ٔ بعد شود.
