متدافیلغتنامه دهخدامتدافی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) شتری که گشاده رود از گرانباری . (آنندراج ). ستوری که از سنگینی بار متزلزل باشد. (ناظم الاطباء). || عاقل و زیرک . || به نوبت گیرنده . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ). و رجوع به متدافی شود.
