متدکللغتنامه دهخدامتدکل . [ م ُ ت َ دَک ْ ک ِ ] (ع ص ) تکبرکننده و خود را بزرگ پندارنده و بردارنده . (آنندراج ). متکبر و خودبین و گستاخ و مغرورو ناز کننده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تدکل شود.
