متذمر

متذمر. [ م ُ ت َ ذَم ْ م ِ ] (ع ص ) نکوهش کننده نفس خود را بر چیزی که فوت کند. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). نکوهش کننده ٔ خویشتن . (ناظم الاطباء). || دیگرگون شده و متغیر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || غضبناک . (ناظم الاطباء). خشم گیرنده . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || ترساننده . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به تذمر شود.