متذی

متذی ٔ. [ م ُت ْ ت َ ذِءْ ] (ع ص ) (از «وذء») عیب و سرزنش پذیرنده . (آنندراج ). عیب کرده شده و ملامت شده و سرزنش پذیرفته . (ناظم الاطباء). و رجوع به اتذاء شود.