متساهللغتنامه دهخدامتساهل . [م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) همدیگر آسان گیرنده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). خوش خوی و آسان به سوی یکدیگر. (ناظم الاطباء). و رجوع به تساهل شود.
