متساورلغتنامه دهخدامتساور. [ م ُ ت َ وِ ] (ع ص ) کسی که می نمایاند خود را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) || ظاهر و هویدا شده . (ناظم الاطباء). ظاهر شونده . خود را بلند نماینده . (از منتهی الارب ). و رجوع به تساور شود.
