متشازب

متشازب . [ م ُ ت َ زِ ] (ع ص ) چشم دارنده ٔ حصه ٔ خود. یقال : هم متشازبون ؛ ای لکل واحد حظ ینتظره . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آن که چشم دارد بهره ٔ خود را. (آنندراج ). کسی که انتظار می کشدو یا می گیرد برای خود هر آنچه بتواند اندوخته کند. ج ، متشازبون . (ناظم الاطباء). و رجوع به تشازب شود.