متصالحلغتنامه دهخدامتصالح . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) با هم آشتی کننده و نیکو نماینده . (آنندراج ). صلح کننده و آشتی کننده با یکدیگر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصالح شود.
