متصعلک
لغتنامه دهخدا
متصعلک . [ م ُ ت َ ص َ ل ِ ] (ع ص ) درویش و محتاج . (آنندراج ). درویش و محتاج و تنگدست . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || پشم ریخته . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصعلک شود.
