متعقللغتنامه دهخدامتعقل . [ م ُ ت َ ع َق ْ ق ِ ] (ع ص ) هوش بخود آورنده . (آنندراج ). عاقل و هوشمند و خردمند و دانا. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || قابل تعقل و شایسته ٔ دریافت . (ناظم الاطباء). و رجوع به تعقل شود.
