متغاویلغتنامه دهخدامتغاوی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) گردآینده به بدی و بیراهی . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گرد آمده ٔ از محل های مختلف جهت ارتکاب فتنه و فساد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تغاوی شود.
