متغاید

متغاید. [ م ُت َ ی ِ ] (ع ص ) دوتا و کج گردنده از نرمی و نزاکت . (آنندراج ). کج و دوتا و خمیده . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تغاید شود.