متفشجلغتنامه دهخدامتفشج . [ م ُ ت َ ف َش ْ ش ِ ] (ع ص ) کسی که در نشستن و رفتن پایها را از هم دور می نهد. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). و رجوع به تفشج شود.
