متقعدلغتنامه دهخدامتقعد. [ م ُ ت َ ق َع ْ ع ِ ] (ع ص ) ترک دهنده کاری را و بنشیننده از آن . (آنندراج )(از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). عاجز و ناتوان از کردن کاری . (ناظم الاطباء). و رجوع به تقعد شود.