متقید

متقید. [ م ُ ت َ ق َی ْ ی ِ ] (ع ص ) خویشتن را بند کننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). کسی که خود را ضبط میکند و باز میدارد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تقید شود. || با سعی و کوشش . || زحمتکش . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).