متلد

متلد. [ م ُ ل ِ ] (ع ص ) خداوند مال کهنه و قدیم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مال کهن . (مهذب الاسماء). خداوند مال موروثی . || خداوند غلام و یا ستوری که در خانه ٔ خود شخص زاده شده باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.