متلمی

متلمی ٔ. [ م ُ ت َ ل َم ْم ِ ءْ ] (ع ص ) برگزیننده برای خود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || زمینی که فراگیرد و پوشد، مأخوذ از «لماء». (آنندراج ) (از منتهی الارب ). پوشنده ٔ زمین . (ناظم الاطباء). و رجوع به تلمؤ شود.