متلیةلغتنامه دهخدامتلیة. [ م ُ ی َ ] (ع ص ) (از «ت ل و») مُتلی . ماده شتر با بچه که پس از وی رود. ج ، مُتالی . یقال ناقة متل و ناقة متلیة. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). اشتر با بچه . (مهذب الاسماء).
