متماجعلغتنامه دهخدامتماجع. [ م ُ ت َ ج ِ ] (ع ص ) با هم بی باکی نماینده و فحش گوینده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ). متماجن . گستاخ و بی ادب و بی شرم و فحاش به همدیگر. (ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد). و رجوع به تماجع و تماجن شود.
