متمطقلغتنامه دهخدامتمطق . [ م ُ ت َ م َطْ طِ ] (ع ص ) چشنده و لیسنده . (ناظم الاطباء). || کسی که زبان را مقابل کام برده آواز برمی آورد. (ناظم الاطباء). رجوع به تمطق شود.