متملخ

متملخ . [ م ُ ت َ م َل ْ ل ِ ] (ع ص ) چشم برکننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آن که بر میکند چشم را. (ناظم الاطباء). و رجوع به تملخ شود. || رجل متملخ الصلب ؛ مرد سست پشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رجل متملخ العقل ؛ مرد بی عقل . (از اقرب الموارد).