متنفللغتنامه دهخدامتنفل . [ م ُ ت َ ن َف ْ ف ِ ] (ع ص ) کسی که نافله بجای می آورد، یعنی عبادتی که واجب نبود. || کسی که افزونتر از یاران برای اصحاب خود غنیمت گیرد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
