متهاتر
لغتنامه دهخدا
متهاتر. [ م ُ ت َ ت ِ ] (ع ص ) دعوی باطل کننده بر یکدیگر و یکدیگر را تکذیب کننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). بر یکدیگر دعوی باطل کننده و یکدیگر را تکذیب کننده .(ناظم الاطباء). و رجوع به ماده ٔ بعد و تهاتر شود.
