متهاجرلغتنامه دهخدامتهاجر. [ م ُ ت َ ج ِ ] (ع ص ) همدیگر برنده وجدایی کننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). از یکدیگر جدا شده و تفریق کرده و از همدیگر دوری کرده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تهاجر شود.
