متورقلغتنامه دهخدامتورق . [ م ُ ت َ وَرْ رِ ] (ع ص ) شتری که برگ خورد. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). شتر برگ خورنده . (ناظم الاطباء). و رجوع به تورق شود.
