متیملغتنامه دهخدامتیم . [ م ُ ت َی ْ ی ِ ] (ع ص ) بنده ٔ خود کننده بواسطه ٔ عشق و محبت . و رام و منقاد کننده . (ناظم الاطباء). زنی که بنده ٔخود کند کسی را و رام و منقاد گرداند. (آنندراج ).
