مجالح

مجالح . [ م ُ ل ِ ] (ع ص ) ناقه که در زمستان شیر دهد. ج ، مجالیح . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خصم رویاروی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). ستیزگی و دشمنی کننده . (از ذیل اقرب الموارد). || (اِ) اسد که شیر باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شیر بیشه . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).