مجاوتةلغتنامه دهخدامجاوتة. [ م ُ وَت َ ] (ع مص ) به کلمه ٔ «جوت جوت » خواندن شتران . (منتهی الارب ) (آنندراج ). به کلمه ٔ «جوت جوت » خواندن شتران را به سوی آب . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
