مجبللغتنامه دهخدامجبل . [ م ُ ب ِ ] (ع ص ) به کوه رونده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) کسی که بر کوه بالا می رود. (ناظم الاطباء). || اسبی که با پای خود زمین را می کند. (ناظم الاطباء).
