مجذور

مجذور. [ م َ ] (ع ص ) حاصل ضرب جذر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). حاصل ضرب عددی در خودش . (از اقرب الموارد). در اصطلاح حساب ، مضروبی که به ضرب حاصل آید ، مثلاً دو را در دو ضرب کردند چهار حاصل شد این چهار را مجذور میگویند و مال هم می گویند. (غیاث ) (آنندراج ). عددی که از ضرب کردن عددی در نفس خود حاصل شود مانند 16 که مجذور 4 است و 81 که مجذور 9 است :
روز اقبال من نه منصوف است
عدد بخت من نه مجذور است .

مسعودسعد (دیوان ص 45).