مجرمی

مجرمی . [ م ُ رِ ] (اِخ ) از مردم هرات و از شعرای نیمه ٔ اول قرن دهم بود و اکثر اوقات در ماوراء النهر اقامت داشت . این رباعی از اوست :
شوخی که نقاب از رخ خود برنگرفت
جز جور و جفا طریق دیگر نگرفت
گفتیم برافروز شبی شمع وصال
افسوس که گفتیم بسی در نگرفت .
و رجوع به مجالس النفایس ص 169 و فرهنگ سخنوران شود.