مجمردار
لغتنامه دهخدا
مجمردار. [ م ِ م َ ] (نف مرکب ) مجمر دارنده . مجمره گردان . آنکه مجمر به دست گیرد عطرآگین کردن مجلس را :
صد و پنجاه مجمردار دلکش
فکنده بویهای خوش در آتش .
و رجوع به مجمره گردان شود.
صد و پنجاه مجمردار دلکش
فکنده بویهای خوش در آتش .
نظامی .
و رجوع به مجمره گردان شود.