مجهارلغتنامه دهخدامجهار. [ م ِ ] (ع ص ) کسی که عادت دارد که سخن آشکارا گوید. مِجهَر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخن و آواز بلند. (از اقرب الموارد).
