مجیاءة

مجیاءة. [ م ُ ج َی ْ ی َ ءَ ] (ع ص ) زنی که هر دو اندامش یکی شده باشد از کثرت مجامعت و حدث کند عند الجماع . (منتهی الارب ). زنی که پیش و پسش از بسیاری مجامعت یکی شده باشد و آنکه در هنگام جماع حدث کند. (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط).