ترجمه مقاله

مجیف

لغت‌نامه دهخدا

مجیف . [ م ُ ] (ع ص ) درون کاواک . (آنندراج ). کاواک و میان تهی . (ناظم الاطباء). || طعنه ای که درگذرد به داخل . || کسی که در را می بندد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به اجافة شود.
ترجمه مقاله