محابر

محابر. [ م َ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ محبرة، سیاهی دان . دوات . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ِ محبر. (آنندراج ) : روزگار خودرا در مواظبت دفاتر و محابر و محاضر و منابر میگذاشت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 447). رجوع به محبرة شود.
- اصحاب محابر ؛ علماء. مفتیان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
|| منشیان . اصحاب قلم .