محارفة

محارفة. [ م ُ رَ ف َ ] (ع مص ) میل به جراحت فرو بردن تا غور آن معلوم شود. (منتهی الارب ). میل فرو بردن به جراحت و یافتن عمق آن را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || کسی را بی روزی کردن . (منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ). پاداش دادن . (ناظم الاطباء). || محارفه ٔ به سوء؛ پاداش ببدی دادن کسی را. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).