محاورلغتنامه دهخدامحاور. [ م َ وِ ] (ع اِ) ج ِ محورة[ م َ / م ُ وَ رَ ] . پاسخ . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به محورة شود. || محاور کسی قَلَق پیدا کردن ؛ کار او مختل شدن . (از منتهی الارب ).
