محایدةلغتنامه دهخدامحایدة. [ م ُ ی َ دَ ] (ع مص ) حیاد. (منتهی الارب ). یک سوی شدن از چیزی . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از تاج المصادر بیهقی ). از چیزی بگردیدن . (المصادر زوزنی ). میل کردن از. بگشتن از. (یادداشت مرحوم دهخدا) .
