محتبللغتنامه دهخدامحتبل . [ م ُ ت َ ب َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از احتبال . صید در دام افتاده . || (اِ) محتبل الفرس ؛ پیوند سم اسب . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
