محجوملغتنامه دهخدامحجوم . [ م َ ] (ع ص ) رجل محجوم ؛ مرد تناور و جسیم . || مرد حجامت گرفته . || بعیرمحجوم ؛ شتر حجام بسته . (منتهی الارب ). شتر پوزبسته .
