محقو

محقو. [ م َ ق ُوْو ] (ع ص ) گرفتار درد تهیگاه . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مَحقی ّ. || گرفتار درد شکم از خوردن گوشت . (ازمنتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آن که شکم او از خوردن گوشت درد گیرد. (آنندراج ). محقی . رجوع به محقی شود.