ترجمه مقاله

محلب

لغت‌نامه دهخدا

محلب . [ م ِ ل َ ] (ع اِ) شیردوشه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ظرفی باشد که در آن شیر دوشند. (برهان ) (غیاث ). گاودوش . (یادداشت مرحوم دهخدا). گاودوشه . جای شیر. ج ، محالب . (مهذب الاسماء). و رجوع به محلاب شود.
ترجمه مقاله