ترجمه مقاله

محلط

لغت‌نامه دهخدا

محلط. [ م ُ ل ِ ] (ع ص ) اجتهادکننده در سوگند. (منتهی الارب ). سوگند یادکننده و ستیهنده . (آنندراج ). تند و تیز در سوگند یاد کردن . (ناظم الاطباء). || قضیب فحل در فرج ناقه نهنده . (از منتهی الارب ). رجوع به احلاط شود.
ترجمه مقاله